നരവീണു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു
കവലയില്‍ ജീര്‍ണിച്ച ഓര്‍മ്മകള്‍
രാപ്പകലുകള്‍ നീണ്ടു തുടങ്ങുന്നു
വിറയ്ക്കുന്നു വിരലുകള്‍, വിഷാദങ്ങള്‍
വഴിമായ്ച്ചു തിമിരം തിമര്‍ക്കുന്നു
ചുളിഞ്ഞ കണ്‍തടങ്ങളില്‍
നഷ്ടപ്പെടലിന്റെ നീരൊഴുക്കു തുടരുന്നു
ഊന്നുവടിയില്ലാത്ത സന്ധ്യകള്‍
മരവിച്ച കാത്തിരിപ്പുകള്‍
ചോര പെയ്യുന്ന മുകിലുകള്‍
ഒറ്റയാക്കുന്ന മതിലുകള്‍
ഒരു മഴപോലും കൂട്ടിരിക്കാതെ
വെയില്‍ സ്പര്‍ശമില്ലാതെ
മഞ്ഞിന്റെ നനവില്ലാതെ
നിറുകയിലെ വെള്ളിവരകള്‍
മറപിടിക്കാന്‍ കാറ്റില്ല
കൂട്ടിരിക്കാന്‍ കിനാക്കളില്ല
വഴി നിറയെ താരട്ടുപാട്ടുകള്‍
പിന്‍വിളികള്‍, പടിയിറക്കങ്ങള്‍
വെളിപാടിന്റെ ഇടിമുഴക്കങ്ങള്‍
വൃദ്ധനായിരിക്കുന്നു
അവസാനിക്കാനൊരുങ്ങുന്നു
കുരുതിക്കു മുമ്പേ
എനിക്കും കരുതുക
ജീവിതാസക്തി!
